خیلی پا نداد که روش بشینم چون بعد از 2 ماه آمدم به دوبی . امروز که بعد از ماه ها برگشتم به اتاقم ،اولین چیزی که انگار داشت بهم سلام می کرد صندلی قرمزم بود.روی آن می نشینم و پشت میزم شروع می کنم به نوشتن. صدای سکوت می آد.کاش می شد تا ابد اینجا رو صندلیم بشینم.
عکس مال آبان پارساله.تو اتاق خانه قبلی10 آبان 86
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر