طبقه مثبت يك ونيم

تو این دنیا ازهر چی کم آورده باشم ، از دوست کم نیاوردم .
هر بار که می آیم ایران ، این موضوع بیشتر برام پررنگ میشه .
یک عالم دوست دارم ، از اون هایی که باهاشون بچگی ها کرده ام و با هم بزرگ شده ایم .
هربار که کوتاه برمی گردم ایران ، برای دیدارشون اغلب باید کلی برنامه ریزی کنم که بتونم همه را هر چند کوتاه ببینم .
اغلب دیدارها تمام می شوند در حالیکه هنوز حرفهای شروع کرده را تمام نکرده ام . . .