سنتوری

این روزها هر خبری از سینمای ایران که بخوانید ، امکان ندارد تیتری راجع به فیلم سنتوری داریوش مهرجویی پیدا نکنید . اینکه چطورفیلمی که اجازه اکران جشنواره داشته به یکباره توقیف می شود ، اینکه عامل اصلی پخش دی وی دی نسخه کامل ان دستگیر شده است ، اینکه داریوش جان اعلام کرده که خرید نسخه قاچاق ان حرام است و ...
 یکی ازدوستان که بی خیال نفرین تهیه کننده و کارگردان بود ، این فیلم رو همراه یه سری خرت و پرت برام فرستاد و من هم که مطمئن بودم نمی تونستم اون رو، رو پرده ببینم بدون عذاب وجدان از ضرریک میلیارد تومانی تهیه کننده تماشا کردم !
 ولی آقای داریوش مهرجویی ، روش درستی را انتخاب نکردی . می دونی چرا ؟ نسخه کپی فیلم ، توتون و تنباکو نیست . مردم ما هم فرهنگ اوریجینال خریدن را ندارند . تو هم حرام اعلام نمی کردی هم خیلی ها صبر می کردند بیاد تو تلویزیون تا تماشاش کنند !
هنوز خیلی از تحصیل کرده های ما هم یک کتاب داستان ساده را به هم قرض می دهند با این ایده که مگر چند بار قراره بخونیمش ، فلانی داره بگذار بگیرم بخونمش . با اینکه قیمت کتاب چقدر گران شده کاری ندارم . منظورم فرهنگ حمایت از کتاب و سینما و هنره که سیر صعودی خوبی ندارد .