سه‌شنبه، بهمن ۲۳، ۱۳۸۶

 مسیر رفت و آمد محل کارم جاده کمربندی اماراته که به جرات میشه گفت وسط بیابون محضه .

تک و توک پروژه هایی در کنارش دارند پا می گیرند که نشانش یه توده ای جرثقیل زرده .( از المان های شهری بارز دوبی )

اثری از یه داری ، درختی ، هیچی . فقط خط افق در دو سوی جاده .

مدتیه زمان رفت و برگشتم مقارن شده با طلوع و غروب خورشید .

انگار خورشید بدنه خشک و بی روح مسیرم رو هر روز به یک رنگ ، برام نقاشی می کنه.

هیچ نظری موجود نیست: