یکشنبه، فروردین ۲۵، ۱۳۸۷

چنار

دلم درخت چنار می خواد .
 الان باید همه چنارهای تهران سبزشده باشه . این روزها شهر از همه فصل سال سبزتره چونکه تازه درختا جون گرفتن و هنوز هم خیلی کثیف نشدن . بعد از 2-3 هفته چنارها شفافیت این روزها رو از دست می دن و کدر میشن .
 همیشه ها هر وقت می رفتیم شمال از دیدن نخل هیجان زده می شدم . همیشه نقاشی اش می کردم و برام یه ابهت خاصی داشت . این روزها دیگه نخل برام زیاد جذابیتی نداره . نه به خاطر اینکه دورو برم از همه مدلش ریخته . نه . ماهیت همیشه سبزبودنش یه جوری برام مصنوعیش کرده.
اما چنار،
یه موجود همیشه روراسته . زنده اس . میشه سردرآوردن جوانه ها شو درعرض یک ماه دنبال کرد . سبز میشه، زرد میشه ، چروک می شه ، با باد می رقصه و زیر پا صدای خش خش می ده .
دلم چنار می خواد .
چنارهای کوچه پس کوچه های فرمانیه ، چنارهای باغ پشتی خونه عزیز مهری ، چنارهای خیابون ولی عصر .


۱ نظر:

ناشناس گفت...

مونا همه چیز سبز سبز سبزه ...