درفاصله چند متری از زمین صدایی ازته چاه به گوش می رسد.طنابی به کنار چاه بسته شده و سر دیگر آن درون چاه است.هرازگاهی این طناب تکان می خورد و طنین صدا بلندتر می شود.به نظرم می رسد که کسی سر طناب را گرفته و ازش بالامی آید و رفته رفته صدانزدیک ترمی شود.
گاهی صدا شبیه نجواست،گاهی پراست از شوروخنده آمیخته به امید
وگاهی سکوت...
نوای غمگینی نمی شنوم ولی در سکو تش اندوه تنهایی را به وضوح حس می کنم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر