چهارشنبه، بهمن ۳۰، ۱۳۸۷

سکوت

به تازگی شنیده ام موسیقی روزها و دقایق و لحظه هایم را . . .
به خواب می روم ، بیدارمی شوم و دراتاقم دقیقه ها را تک تک سپری می کنم .
کار می کنم و کتاب می خوانم ،
نامه هایم را می خوانم و فکر می کنم ،
و زمان می گذرد .
تازه فهمیده ام تفاوت این اوقات را با گذشته .
سکوتی سنگین بر یکایک لحظات سایه انداخته است . هر چند که صدای هیاهویی در خانه بپیچد و یا موسیقی از گوشه ای پخش شود.
مدتی طول کشید تا این سکوت شکسته شد .
همیشه طنین موسیقی کلاسیک گشاینده بوده است برایم .
با چند تا از آثار بزرگان از سازهای زهی شروع کردم .
امیدوار کننده است .
اتاقم رنگ و بوی دیگری به خود گرفته است .

هیچ نظری موجود نیست: