طبقه مثبت يك ونيم

دیروز طی یک اقدام عاجلانه موهایم را کوتاه کردم .

یادم نمی آد چند سال بود که موهای بلند داشتم ، شاید از وقتی که یک دخترک دبیرستانی بودم !

یه جوری این موهای بلند تابدار،  به قسمتی از شخصیتم  تبدیل شده بود که با داشتنش تا حد زیادی هم احساس اعتماد به نفس می کردم . اینقدر به لوله های منگول منگولش وابسته بودم که تصمیم کوتاه کردنش در طول سالها در حد یک فکر گذرا به سرعت از ذهنم محو می شد . . .

موهایم را کوتاه کردم نه به این خاطر که دلم تنوع می خواست و نه به این خاطر که ازشون خسته شده بودم ، نه .

تصویر دخترکی با موهای بلند موجدار با روحیه و حال و هوای من تو این دوران سازگاری نداشت .  مثل یک دروغ بود ، مثل یک ماسک ، باید برش می داشتم .

یواش یواش باید تو آیینه به چهره جدیدم  که واقعی تره عادت کنم .